Ντοκιμαντέρ για την Κύπρο από το National Geographic

Το ντοκιμαντέρ National Geographic Islands: Cyprus

 Σκοπός του άρθρου δεν είναι να διαφημίσει και να επαινέσει του κύριους του National Geographic για την προσπάθεια "προώθησης του προβλήματος της Κύπρου" μας αλλά να κριτικάρει αυτή την προσπάθεια. Να βρεί θετικά και αρνητικά και στο τέλος της μέρας να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και εμείς για αποφυγή παρόμοιων περιστατικών.

 Ο λόγος για το εν λόγο ντοκιμαντέρ National Geographic Islands: Cyprus το οποίο περιγράφει την κατάσταση που συμβαίνει σήμερα στην Κύπρο αγνοώντας βέβαια (όπως συνήθως συμβαίνει) τις πολιτικές καταστάσεις και προβάλλοντας κάποιες φορές λανθασμένες αντιλήψεις (ιστορικές κυρίως) όσον αφορά τους Έλληνες της νήσου με τους Τούρκους.

 Καταρχάς η παρουσίαση και μόνο του ότι υπήρξε σύγκρουση και απλά οι 2 κοινότητες έτρεξαν η μια στα βόρεια και η άλλη στα νότια είναι επιεικώς γελοία παραμυθοποιόντας έτσι το πρόβλημα της Κύπρου και παρουσιάζοντας το ως πρόβλημα δικοινοτικό καθ' όλη την διάρκεια του ντοκιμαντέρ. 

 Επίσης, η αναφορά του περί "Τουρκικής Δημοκρατίας της Β. Κύπρου" - η οποία αναφέρει είναι αναγνωρισμένη μόνο από την Τουρκία - προωθεί σε κάποιον άνθρωπο ο οποίος δεν γνωρίζει την συμπάθεια τόσο προς του Τούρκους όσο και προς το "κρατίδιο" που μόνο η Τουρκία αναγνωρίζει. Σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι αναφέρεται - εμμέσως - σε απομονωμένους Τ/κ οι οποίοι δεν είναι στην Ε.Ε. και δεν απολαμβάνουν τις ευκαιρίες της Ε.Ε.

 Αυτά τα αναφέρει βέβαια αγνοώντας την στάση της Κ.Δ. (καλώς ή κακώς) έναντι των Τ/κ. Η οποία (κακώς κατά την άποψη μας) αν και οι Τ/κ ζουν σε παράνομο καθεστώς έχουν απολαύει όλων των προτερημάτων όχι απλά ως πολίτες της Κ.Δ. αλλά και ως πολίτες πρώτης κατηγορίας. Υπενθυμίζουμε: δωρεάν δίδακτρα στην αγγλική σχολή, δωρεάν ιατρική περίθαλψη και τόσα άλλα που προσφέρει η Κ.Δ. σ' αυτούς. Επίσης, τους δίνει το δικαίωμα να εγγραφούν ως Κύπριοι πολίτες με ταυτότητες νόμιμες. Με αυτόν τον τρόπο οι Τ/κ όχι απλά δεν είναι απομονωμένοι αλλά νομίζω ότι το αντίθετο συμβαίνει.

 Κατ' επέκταση είναι κρίμα που οι αναλυτές "της σύγκρουσης" του National Geographic δεν μπορούν να δουν αυτά τα δεδομένα και αναλύουν ένα τέτοιο σοβαρό και πολύπλοκο πρόβλημα έτσι γενικά. 

 Επίσης, η παρουσίαση των Τ/κ ως Τούρκων, ως Μουσουλμάνων και ως "άνθρωποι με άλλο πολιτισμό και απόψεις" είναι εντελώς λάθος καθώς - όπως αναφέρουμε συνεχώς και μέσω του ιστολογίου μας - οι Τ/κ δεν είναι Τούρκοι. Και εδώ είναι η διαφορά με τους Τούρκους τους έποικους. 

 Ψεύδεται το ντοκιμαντέρ όταν - συνεχώς - αναφέρει για 2 λαούς για 2 διαφορετικά πράγματα και πέφτει στην παγίδα που πέφτουν οι σύγχρονοι επαναπροσεγγιστές και δήθεν αριστεροί. Ότι, ξέρετε, είμαστε 2 διαφορετικές κοινότητες 2 διαφορετικά πράγματα ασπούμε και πρέπει να ζήσουμε μαζί, μόνο αυτό μας χωρίζει. 

 Ξεχνούν, ή δεν μελέτησαν ποτέ όλοι αυτοί ότι οι Τ/κ κατά πλειοψηφία τους ήταν άθρησκοι. Ήταν εξισλαμισμένοι Έλληνες, προσκυνούσαν τις εικόνες μας, μετείχαν κανονικά στους εορτασμούς μας και το σημαντικότερο, μιλούσαν ελληνικά. Άρα οι Τούρκοι που είναι σε αυτή την περίπτωση.

 Είπαμε και το επαναλαμβάνουμε, η νοοτροπία του δεν διαβάζω την ιστορία και μιλώ για το παρόν, και εκφέρω και γνώμη για αυτό, μόνο καταστροφική μπορεί να είναι. Με λάθος ιστορικό υπόβαθρο (αν αυτό υπάρχει) είναι λογικό κάποιος να καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα για το σήμερα. 

 Σωτήριος ο Αγγλικός Στρατός

 Σε κάποια φάση του ντοκιμαντέρ αναφέρει μάλιστα ότι χάρης στον αγγλικό στρατό δεν προχώρησε η τούρκικη εισβολή και στο άλλο νησί. Φαίνεται ότι οι μελετητές δεν διάβασαν πόσο ρόλο είχε παίξει η αγγλική πολιτική στο νησί. Που είναι σφάλμα κάποιος να το αγνοεί αν θέλει να ασχοληθεί με την ιστορία.

 Επαναπροσέγγιση: η λύση για τερματισμός της "διαίρεσης"

 Στο τέλος το ντοκιμαντέρ δείχνει έναν τύπο ο οποίος περνά το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας και πάει στην "πράσινη γραμμή" και έχει συνάντηση με Τ/κ (δεν γνωρίζουμε κατά πόσον είναι Τ/κ ή έποικοι, είναι άξιον απορίας). Ο Έλληνας που μιλά αναφέρει ότι "Δεν ήξερα πως μοιάζουν αυτοί οι άνθρωποι ("Τ/κ")." Και ουσιαστικά σε αυτά που έλεγε τόνιζε την διαφορετικότητα των δύο κοινοτήτων. 

 Θετικά στοιχεία του ντοκιμαντέρ

 Αν και στην ολότητα του παρουσιάζει ένα ύφος "επαναπροσεγγιστικό" και πολύ επιφανειακό το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τις πολιτιστικές παραδόσεις στο νησί (των Ελλήνων). Παρουσιάζει επίσης, τον κο Ανδρέα ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά "δεν υπάρχει κυπριακό έθνος στο νησί, μόνο Έλληνες".

 Επίσης, δείχνει φάσεις από την εισβολή των Τούρκων (και εξακολουθεί ευτυχώς να την λέει εισβολή και όχι επέμβαση). 

 Γενικότερα μπορείτε όλοι να το δείτε (καθώς παρουσιάζουμε το βίντεο πιο πάνω) και θεωρούμε ότι είναι σημαντικό κάποιος να το δει. Μπορεί να δει πως τα βλέπουν οι ξένοι, τι αμελούν και ποιες είναι οι ελλείψεις στην στρατηγική μας διαφώτισης των ξένων για το ζήτημα της Κύπρου. 

Ο δρόμος προς την Λαϊκή εξέγερση - αντίσταση

Λαϊκή Αντίστασις έξω από το προεδρικό!

 Ο δρόμος προς την λαϊκή εξέγερση αντίσταση έχει ήδη ανοίξει από καιρό και απ' ότι φαίνεται σ' αυτόν τον στενό δρόμο, τον δύσκολο οδεύουν πολλοί συμπατριώτες μας. Καταλαβαίνουν, επιτέλους, ότι η πολιτική του κράτους επηρεάζει άμεσα την καθημερινή του ζωή, επηρεάζει την Πατρίδα και την κοινωνία στην ολότητα της.

 Σίγουρα η πολιτική επηρεάζει και το κυπριακό ζήτημα, άμεσα, το οποίο εννοείται και πάλι αυτομάτως επηρεάζει την κοινωνία, οικονομία την ζωή του καθενός από μας. Αυτό και πάλι θα πρέπει να μπει στην συνείδηση του κάθε Έλληνα. 

 

 Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει για ποιον σκοπό αγωνίζεται κάποιος για ένα ζήτημα, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι αν ο στόχος είναι ο ίδιος και κάτω υπό ποιες συνθήκες μπορεί να συνεργαστεί κάποιος μαζί του. Αν αυτά τα δύο μας ικανοποιούν συμπορευόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

 Αυτό θα πρέπει να το έχουμε καλά στο μυαλό μας όπως και επίσης την απαγκίστρωση του φανατισμού από τα μυαλά μας. Ο φανατισμός μόνο κακό μπορεί να προξενήσει και στον τόπο αλλά και στην κοινωνία την ίδια. Εξάλλου είμαστε μάρτυρες επί καθημερινής βάσεως στο τι συμβαίνει. Τσακωμοί, ποδοσφαιρικοί, χτυπήματα, εθνικοί φανατισμοί ίσως, κομματικοί σε μεγάλο βαθμό κ.ο.κ. Τέτοια φαινόμενα όχι μόνο παίρνουν πίσω τον τόπο μας, αλλά και τους στόχους και τις αγνές ιδέες μας οι οποίες δεν είναι άλλες από την Εθνική Ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, την πραγματική δημοκρατία - λαϊκή κυριαρχία και επίσης και την οικολογία που πηγάζει από την αγάπη στην Πατρίδα.

 Αναγνωρίζοντας τα πιο πάνω,θεωρούμε ότι, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε δυνατό το κίνημα τόσο στο προεδρικό όσο και στο σύνταγμα, θα πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν. Μόνο έτσι θα το κρατήσουμε δυνατό και σε μεταγενέστερο στάδιο θα συνεισφέρει στην καλυτέρευση της κοινωνίας, στην σοβαρή πολιτικοποίηση και κατ' επέκταση στην εθνική συνείδηση που εξασθενεί λόγο της απολιτικοποίησης που έχει έξαρση πολύ στην Κύπρο.

 Συνοψίζοντας, πρέπει να επαγρυπνούμε, να ξεχάσουμε τα τομάρια μας και να θυμηθούμε την Πατρίδα και τους συνανθρώπους μας. Να αγωνιστούμε για αυτά τα δύο με πραγματική αυτοθυσία, και μόνο έτσι οι νέες γενιές θα δουν ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον, έναν λαό που θα ευημερεί στα πλαίσια της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας. 

Από το σύνταγμα στο προεδρικό - κοινός Αγώνας!

Στο προεδρικό.

 Οι κινητοποιήσεις έξω από το σύνταγμα ξαναρχίζουν αυτές τις μέρες. Σύμφωνα με την ζωντανή ανταπόκριση (από το Ζούγκλα) οι Έλληνες αγανακτισμένοι ανέρχονται γύρω στους 2500 και συνεχώς ομάδες ομάδες μαζεύονται για να διαδηλώσουν ενάντια στην κυβέρνηση και την βουλή απαιτώντας πραγματική δημοκρατία.

Στο σύνταγμα.

 Οι Έλληνες πολίτες ξυπνώντας και πάλι, μετά από τις "διακοπές" του Καλοκαιριού, είναι και πάλι στους δρόμους για να διαδηλώσουν για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο μέλλον.


Ένα μέλλον που θα μπορεί η Ελλάδα πλέον να είναι πραγματικά Ανεξάρτητη, ελεύθερη και προπαντός δημοκρατική. αγανακτισμένοι.


 Πιο νότια σε ένα άλλο μέρος του ελληνισμού στην Κύπρο ο Ελληνικός λαός αγωνίζεται για τα ίδια ακριβώς πράγματα όμως με άλλες αφορμές. Σε αυτήν την περίπτωση είναι αγανακτισμένοι για την πολιτική Χριστόφια. Το ποτήρι ξεχυλάει με την έκρηξη στο Μαρί. Μετά από τις υποχωρήσεις στο κυπριακό, την υποβάθμιση της Ε.Φ., τα φανερά (πλέον) ρουσφέτια και την τόση αδικία ο λαός επιτέλους είναι στον δρόμο για να διαδηλώσει και να φωνάξει "οι ένοχοι να τιμωρηθούν" "ο Χριστόφιας να παραιτηθεί"!


 Το ζήτημα που πρέπει να τεθεί επί τάπητος είναι η σχέση των δύο εκδηλώσεων διαμαρτυρίας σε Λευκωσία και σε Αθήνα. Η σχέση είναι άμεση και θα πρέπει το ενδιαφέρον να αυξηθεί και  εκ μέρους των δύο αυθόρμητων, υπερκομματικών διαδηλώσεων σε Σύνταγμα και Προεδρικό.


 Οι Κύπριοι επιβάλλεται να ενδιαφέρονται και να ασχολούνται με τον αδελφό Λαό στην μητροπολιτική Ελλάδα γιατί ο Λαός είναι ο ίδιος απλά είναι σε άλλο τόπο, σε άλλη περιοχή καλύτερα.  Η αλληλεγγύη του Λαού είναι πολύ σημαντικό να οικοδομηθεί γιατί μόνο έτσι θα ενισχυθούν τα μέτωπα και σε Σύνταγμα και σε Προεδρικό. Οι δύο πρέπει να είναι σε επικοινωνία, τουλάχιστον άτομα τα οποία συμμετέχουν (στο προεδρικό και σύνταγμα) πρέπει να είναι σε επικοινωνία και σε άμεσο ενδιαφέρον.


 Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε την αλληλεγγύη και καταπολεμούμε το χάσμα των δύο αδελφών Λαών που προωθούσαν και προωθούν κομματικοί και ξένοι κύκλοι. Επίσης, μπορούμε να μάθουμε από τις δύο διαδηλώσει και να βρούμε κοινούς τρόπους για επίτευξη του σκοπού μας.


 Τελειώνοντας, επιβάλλεται και από τις δύο πλευρές να ψάχνουν και να ενδιαφέρονται για το αντίστοιχο κίνημα και στο προεδρικό και στο σύνταγμα διότι μιλάμε για τον ίδιο Λαό.


 Το κοινό που μας ενώνει είναι η Ελληνική μας σημαία που κυματίζει και στις δύο περιπτώσεις και ο υπερκομματικός χαρακτήρας!


 Όλοι μαζί αδέλφια για την Εθνική ανεξαρτησία και Λευτεριά από το κομματικό κατεστημένο

Η "γενναιόδωρη" προσφορά Ερτογάν προς τους Έλληνες

Σχόλιο Ε.Α.: Για ακόμη μια φορά διαφαίνεται ξεκάθαρα πόσο έξυπνα και διπλωματικά προωθούν την πολιτική τους οι Τούρκοι. Ταυτοχρόνως, φαίνεται πόσο ηλίθια το παίζουμε εμείς οι Έλληνες -σε Αθήνα και Λευκωσία- με την πολιτική του «καλού παιδιού» με καθόλου καλή και μελετημένη στρατηγική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πολιτικό ολίσθημα κάθε φορά.

Την πιο κάτω είδηση που περιγράφει πολύ καλά το Defence Net εν σχέση με την παραχώρηση του Ερτογάν των περιουσιών των Ελλήνων της Πόλης, την είδαμε για πρώτη φορά από τοπική εφημερίδα και διερωτηθήκαμε που αποσκοπεί. Την απάντηση την φέρει η πιο κάτω είδηση του Defence Net που για ακόμη μια φορά φανερώνει το πραγματικό και διαχρονικό πρόσωπο των Τούρκων.

Ένα ακόμα «σεμινάριο» του τρόπου με τον οποίο ένα κράτος ασκεί την εξωτερική του πολιτική, προσέφερε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στην ελληνική κυβέρνηση, μέσα από την πρόσφατη "γενναιόδωρη", όπως κάποιοι έτρεξαν να την χαρακτηρίσουν, πρόταση του Τούρκου πρωθυπουργού για την επιστροφή των ακίνητων ιδρυμάτων της ελληνικής μειονότητας της Τουρκίας.

Πριν καλά καλά περάσουν μερικά εικοσιτετράωρα από τις δηλώσεις του Ερντογάν ο Τούρκος ΥΠΕΞ ζήτησε την επιστροφή των οθωμανικών ακινήτων στους «ομογενείς τους» όπως τους αποκάλεσε που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου «Ελπίζουμε πως αυτά τα σημαντικά βήματα θα αποτελέσουν παράδειγμα και για τις άλλες χώρες. Θα αποτελούσε ωραίο παράδειγμα η επιστροφή των ακινήτων των ευαγών ιδρυμάτων που πέρασαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ειδικότερα στα Βαλκάνια με πρώτη την Ελλάδα, στους εκεί ομογενείς μας που είναι υπήκοοί τους». Επισημαίνεται ότι η εν λόγω ακίνητη περιουσία είναι ουσιαστικά η περιουσία των τζαμιών που βρίσκονται ανα την Ελλάδα, τα οποία όμως πρέπει να είναι σε λειτουργία.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε ευχαριστήσει προχτές τον Τούρκο ομόλογο του για την «γενναία» κίνηση του κατά την διάρκεια της τηλεφωνική συνομιλίας που είχαν επ’ ευκαιρία του τέλους του Ραμαζανιού.

Ο τρόπος με τον οποίο η τουρκική πλευρά χειρίστηκε το θέμα, προβάλλοντας την επιστροφή των ακινήτων ως απόδειξη της νέας κυβερνητικής πολιτικής σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων της Τουρκίας, αποτελεί μία κλασική επιχείρηση "γοητείας" της διεθνούς κοινής γνώμης. Με τη δημοσιότητα ποου έδωσε στο θέμα η τουρκική κυβέρνηση πίστεψε ότι θα μπορούσε να ξεγελάσει τα ΜΜΕ και τους δικαιούχους για τις αληθινές της προθέσεις. Ουσιαστικά αυτό που δεν έκανε η τουρκική κυβέρνηση ήταν να εξηγήσει στα διεθνή ΜΜΕ τον αληθινό λόγο για τον οποίο προέβη σε αυτή την μεγάλη "υποχώρηση". 

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ το μυστικό που κρύβεται πίσω από την "γενναιόδωρη" κίνηση του Ερντογάν είναι ότι το τουρκικό κράτος με την εφαρμογή του νέου νόμου θα βγει οικονομικά κερδισμένο καθότι για τα ακίνητα των μή μουσουλμάνων που έχουν πουληθεί σε τρίτα πρόσωπα θα καταβληθεί αποζημίωση βάσει της αντικειμενικής τους αξίας.

Η αντικειμενική αξία που θα καταβληθεί τελικά στους δικαιούχους είναι σε ποσοστό το 1/5 των αποζημιώσεων που θα καταβάλλονταν σε αυτούς λόγω των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η πληροφορία αυτή προέρχεται από τον Τούρκο γενικό διευθυντή Βακουφίων Αντνάν Ερτέμ.

Ουσιαστικά αυτό που προσπαθεί να κάνει η Τουρκία με την κίνηση αυτή είναι να εκβιάσει τους Έλληνες που διεκδικούν τις περιουσίες τους στην Τουρκία, να αναστείλουν την δικαστική διεκδίκηση αυτών στο Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αφού σύμφωνα με τον Τούρκο προιστάμενο της υπηρεσίας Βακουφίων η αντικειμενική αξία που θα καταβληθεί στους δικαιούχους θα είναι το 20% των αποζημιώσεων που θα καταβάλλονταν λόγω των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Από την άλλη πλευρά ο Ερντογάν βασιζόμενος στην γνωστή από ότι φαίνεται προσέγγιση του Έλληνα πρωθυπουργού για "ταχεία επίλυση των προβλημάτων" ευελιπστεί να ενισχύσει την πολιτική και οικονομική ισχύ του τουρκικού προξενείου στην Θράκη μέσω των επιτροπών διαχείρησης της περιουσίας αυτής, χωρίς ουσιαστικά να δώσει τίποτα. 

Με απλά λόγια για άλλη μία φορά τουρκική διπλωματία κατάφερε να ξεγελάσει την διεθνή και ελληνική κοινή γνώμη προβάλλοντας την ψευδή εικόνα μίας χώρας που σέβεται τις μειονότητες της και επιθυμεί να αποκαταστήσεις τις αδικίες του παρελθόντος. 

Από την άλλη πλευρά, εμείς για άλλη μία φορά πέσαμε στην παγίδα της "μετανοιωμένης" Τουρκίας υποδεχόμενοι τις "γενναιόδωρες" κινήσεις των γειτόνων μας, χωρίς να βλέπουμε αυτά που κρύβονται πίσω από την καλοσύνη τους, χωρίς να αναρρωτιόμαστε για ποιό λόγο αποφασίζουν οι Τούρκοι να υποχωρήσουν τώρα από τις θέσεις τους.

Όπως επανηλλημένες φορές έχει αποδείξει η ιστορία αυτό συμβάνει, γιατί πολύ απλά έχουμε μάθει να εθελοτυφλούμε να μην αντιλαμβανόμαστε τους μακροπρόθεσμους στόχους των γειτόνων μας και επειδή είμαστε δυστυχώς ευκολόπιστοι.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σκληρή επίθεση προς πάσα κατεύθυνση εξαπέλυσε ο ξάδερφος των διδύμων

Σχόλιο Ε.Α.: Προωθούμε τον λόγο του ξάδελφου των δύο διδύμων αδικοχαμένων γιατί θεωρούμε ότι πιο μεγάλο βάρος σε αυτά τα ζητήματα δεν έχει ούτε η φωνή του Χριστόφια (ασφαλώς) αλλά ούτε και του Λαού όσο των συγγενών των ηρώων μας.

Αυτοί οι συγγενείς ζουν καθημερινά τον πόνο και την αδικία, την στέρηση μιας φυσιολογικής ζωής. Το χειρότερο όμως είναι ότι AKEL και κυβέρνηση προσπαθούν να σπιλώσουν την μνήμη των θυμάτων με το να τα ρίξουν στα ίδια τα θύματα.

Εμείς όχι μόνο δεν θα το ανακτούμε αλλά δηλώνουμε παρών δίπλα στις οικογένειες των ηρώων μας για να δικαιωθούν οι άνθρωποι που χάθηκαν, αλλά και να σπάσει το σάπιο αντιλαϊκό κατεστημένο που έστησε το κομματικό σύστημα όλα αυτά τα χρόνια.

40ήμερο Μνημόσυνο Διδύμων. Επικήδειος από τον ξάδερφο των διδύμων

"Έχουν περάσει ήδη σαράντα μέρες και δεν το συνειδητοποιώ και δεν το χωνεύω ότι δεν πρόκειται να τους ξαναδώ. Ότι θα ανεβώ τα σκαλιά της αυλής τους και δεν θα βρίσκονται εκεί να με χαιρετήσουν με τα χαμογελάκια τα σκανδαλιάρικα. Ότι θα έρθουν γενέθλια, γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα, καρναβάλια και θα λείπουν τα πειράγματα τους, το χιούμορ, οι χαρακτηριστικές τους εκφράσεις, τόσο μαζί όσο και ξεχωριστά, που ανεξήγητα σε έκαναν να νιώθεις σαν να σου χορηγήθηκε ένεση θετικότητας, ένεσης ζωής. Για όσους τους έζησαν γνωρίζουν καλά το συναίσθημα για το οποίο μιλώ.
Για όσους τους έζησαν θα γνωρίζουν επίσης ότι εκείνο το μαύρο πρωί, το μήνυμα του θανάτου τους σε μας ήρθε πολύ πιο πριν από την επίσημη ανακοίνωση. Όταν κατά τους πρώτους απολογισμούς νεκρών μιλούσαν για δυο ναύτες εμείς ξέραμε. Γιατί ξέραμε πως ήταν μάγκες και γιατί ξέραμε ότι πάντα ήταν μαζί. Η μαγκιά και λεβεντιά ήταν κάτι που τους χαρακτήριζε ως το πυρήνα τους. Δεν μας εξέπληξε ότι όπως ζούσαν την καθημερινότητα τους μάγκες, κουβάλησαν την μαγκιά ως το θάνατο τους.
Δυστυχώς σήμερα στην Κύπρο η μαγκιά πληρώνεται. Η Κύπρος των οπισθοδρομικών και ενταφιασμένων πολιτικών, των απηρχαιωμένων συστημάτων και της αναξιοκρατίας όπου οι κουμπάροι, τα φιλούθκια και το κόμμα είναι το μόνο μέτρο στο βιογραφικό, όπου μας διοικούν οι μέτριοι, οι αντι-επαγγελματίες και οι βολεμένοι. Αυτή η Κύπρος σκότωσε το Μίλτο και το Χρίστο. Και τους σκότωσε όταν την υπηρετούσαν. Δεν λιποτάκτησαν, δεν δίστασαν ήταν μάλιστα πρόθυμοι να εκπληρώσουν το καθήκον τους μέχρι τέλους, αξίες και τρόπος ζωής που τους δίδαξαν η μάνα και ο πατέρας.
Γι αυτό κύριοι υπαίτιοι , εμπλεκόμενοι και κύριοι υποστηρικτές τους σας λυπάμαι. Λυπάμαι που δεν είχατε για γονείς το Μιχάλη και την Πόπη Χριστοφόρου. Λυπάμαι που η μάνα σας δεν σας δίδαξε την μαγκιά να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, λυπάμαι που ο πατέρας σας δεν σας δίδαξε τι σημαίνει ανδρεία και τι σημαίνει να τιμάς τα παντελόνια που φοράς. Και ο κόσμος κύριοι γνωρίζει. Στο δρόμο οι γονείς των διδύμων είναι γονείς ηρώων , αυτήν την τιμή τους έδωσαν τα παιδιά τους. Εσάς οι γονείς οι δικοί σας, είναι γονείς δειλών.
Αν πράγματι κύριοι τιμούσατε τις οικογένειες σας θα προσέχατε τι ξεστομίζατε τις μέρες μετά την δολοφονική έκρηξη γιατί όπως λέει η θεία μου 'ο θεός τιμωρά. Μπορεί να τράβηξε ο θείος μου ο Μιχάλης το διπλό λαχνό στις 11 Ιούλη αλλά μην γελιέστε ότι το κακό ήταν μακριά από εσάς. Ήμασταν όλοι πιθανά θύματα.
Γι’ αυτό το λόγω καλώ τους δημόσιους αξιωματούχους, από πάνω μέχρι κάτω, και τους πολιτικούς, από αριστερά μέχρι δεξιά, πριν ανοίγουν το στόμα τους δημόσια να κλείνουν τα μάτια και να σκέφτονται ότι ήταν το παιδί τους μέσα στο φέρετρο, ήταν ο πατέρας τους, ο αδερφός τους, ότι είναι το δικό τους το σαρανταήμερο. Όταν θα ανοίξουν τα μάτια εύχομαι να διερωτηθούν :
Έχουν σημασία οι πολιτικές σκοπιμότητες έχουν σημασία γεγονότα πριν σχεδόν σαράντα χρόνια, ΕΟΚΑ B και πραξικοπήματα, έχουν πράγματι το δικαίωμα να διαπραγματεύονται το θάνατο παιδιών άλλου σε αυτό το αισχρό παιχνίδι πάρε δώσε της πολιτικής.
Η απάντηση είναι όχι. Επειδή όμως είναι παχύδερμα, από σήμερα κιόλας θα συνεχίσει το ίδιο τροπάρι. Σεβόμενος τον χώρο και τις αξίες και πεποιθήσεις της θείας μου δεν θα σας ευχηθώ να βρείτε το κακό μες τα σπίτια σας αλλά είμαι σίγουρος ότι μόνο έτσι θα καταλάβετε τι έγινε πραγματικά την 11 Ιουλίου.
Εάν κύριοι νομίζετε ότι δεν αναφέρομαι σε εσάς και αν επιμένετε να θέλετε ερευνητικές επιτροπές, πορίσματα και διώξεις για να σας πουν τι έγινε θα σας το κάνω λιανά γιατί είτε στερείστε κοινής λογικής και είστε ηλίθιοι είτε νομίζετε ότι είμαστε εμείς ηλίθιοι. Φταίχτες είναι : αυτοί που πήραν λάθος αποφάσεις και έλαβαν ημι μέτρα, αυτοί που γνώριζαν και δεν πήραν αποφάσεις και δεν έλαβαν μέτρα και αυτοί που ενώ δεν γνώριζαν έπρεπε να γνωρίζουν.
Σε αυτούς αναφέρομαι.
Εγώ δεν θα τους καλέσω να παραιτηθούν, ούτε να παραδεχθούν, εγώ θα τους καλέσω να δουν τους συγγενείς και των 13 ηρώων στα μάτια και να κάνουν χαρακίρι. Γι όσους δεν γνωρίζουν είναι η πράξη με την οποία όταν κάποιος ατίμασε την οικογένεια του παίρνει μόνος του το μαχαίρι και το καρφώνει στο στήθος για να περισώσει ότι τιμή μπορεί να περισώσει.
Ότι και να γίνει όμως οι νεκροί δεν επιστρέφουν.
Δυστυχώς ότι μένει από τα ξαδέρφια μου είναι αναμνήσεις, όμορφες απλές στιγμές που έζησαν με τον καθένα μας. Ευτυχώς οι αναμνήσεις είναι πάμπολλες. Ευτυχώς πρόλαβαν να ζήσουν. Γιατί αν και νεαρός στη ηλικία τολμώ να πω ότι η ζωή και το να ζεις δεν είναι τα χρόνια που έζησες, είναι το πως έζησες !!
το πως αγάπησες,
το πως αγαπήθηκες,
το πως πληγώθηκες,
το πως έκανες φίλους
το πώς βίωσες την κάθε στιγμή σαν να ήταν η τελευταία.
Σε αυτό ο Μίλτος και ο Χρίστος έδωσαν μαθήματα
Γι αυτό θα ζήσουμε την ζωή όπως μας την δίδαξαν και θα δώσουμε στο θάνατο τους σκοπό, εμείς οι συγγενείς και οι φίλοι και οποιοσδήποτε αγάπησε πραγματικά πατέρα, παιδία και αδερφό. Είναι χρέος μας".

Η νέα Χούντα ξανακτυπά!

Βλέποντας σήμερα και την σημερινή κατάσταση στο Κελλάκι επιβεβαιώθηκε ότι ζούμε πλέον σε μια Χούντα στην οποία μόνο οι ακελικοί έχουν δικαιώματα. Σαν νέοι υποταγμένοι στο καθεστώς εξυπηρετούν πλήρως την συστηματική φίμωση του ανεξάρτητου λαού που ζητά τα δίκαια του.

Αυτοί που επικαλούνται τον λαό, που μιλούν για λαό που να μην σκύβει το κεφάλι και τον ωθούν σε αντίσταση. Αυτοί είναι οι ίδιοι που πολεμούν κάθε είδους αντίσταση, προσπαθούν να φιμώσουν κάθε λαϊκή κινητοποίηση για να εξυπηρετήσουν μόνο τα κομματικά τους συμφέροντα. Θεωρώντας, όπως πάντα, τους εαυτούς τους και το κόμμα τους ανώτερους και τον υπόλοιπο ανεξάρτητο λαό τους ακραίους και τους λανθασμένους.

Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν ύβρη τόσο για την λαϊκή αντίσταση, σε γενικό βαθμό, όσο και για τους 13 νεκρούς μας για τους οποίους συγγενείς τους και λαός ψάχνουν για το πιο απλό που δυστυχώς στις μέρες μας έγινε και ανέφικτο όνειρο: την δικαίωση.

Ένας λαός σαν μια γροθιά ενωμένος ζητά δικαίωση και αξιοπρέπεια σε αυτόν τον τόπο. Η προσφυγή στα κατεχόμενα για ηλεκτρικό ρεύμα από τον κατακτητή δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο. Αυτή ήταν κίνηση προδοσίας από την πλευρά μας και υποταγής, μια κίνηση που έδωσε στους Τούρκους την αφορμή να εκφράσουν τις εμετικές πλέον απόψεις τους για την Κύπρο και ακόμη μια φορά, όπως πάντα, να προκαλούν ασύστολα τους Έλληνες της Κύπρου.

Για αυτά όλα όμως ευθύνεται τόσο η τωρινή κυβέρνηση όσο και οι εκάστοτε οι οποίες δίνοντας υπόσταση στο ψευδοκράτος καταφέρνουν σιγά-σιγά να ωθούν αυτό προς την αναγνώριση του και το άδικο κλείσιμο του κυπριακού ζητήματος.

Ένας λαός που τον εξαθλιώνουν προσπαθεί να αναγεννηθεί και να αντισταθεί στο καθεστώς Χριστόφια και να βροντοφωνάξει πως αυτή η γη πρέπει να κυβερνάται από τον λαό και μόνον και όχι από οποιονδήποτε “μονάρχη” ο οποίος καταστρέφει τον λαό και την Πατρίδα.

Κρατάτε γερά αδέλφια, επί καθημερινής βάσεως στους δρόμους!

Ο δρόμος προς τον αφελληνισμό της Κύπρου μας

Αναλογιζόμενος επί καθημερινής βάσεως την εθνική κατάσταση της Κύπρου καταντώ μέρα με την μέρα να φτάσω σε φάσεις απελπισίας. Μετά από ένα άλλο συλλογισμό προσπαθώ να συνέλθω και να καταλάβω ότι όλα τελικά είναι στημένα από την εξουσία, από εξωτερικούς-ξένους παράγοντες.

Αφορμή για αυτόν τον συλλογισμό μου σήμερα ήταν οι σημαίες του ΡΙΚ. Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχουν 3 ιστοί, μέχρι και πριν 6 μήνες περίπου υπήρχαν 3 σημαίες, μια της Κ.Δ., της Ευρώπης και μια ελληνική. Σε κάποια φάση παρατηρήσαμε όλοι ότι έλειπε η ελληνική σημαία, προκλητικά, αφήνοντας τον ιστό κενό. Έπειτα, βλέποντας κάποιο Ωραίοι Έλληνες να γίνεται αυτός ο εξευτελισμός μπήκαν στο ΡΙΚ και έκαναν ξανά έπαρση της ελληνικής μας σημαίας.

Μετά από κάποιες μέρες υπέστειλαν όλες τις σημαίες και μέχρι πριν απλό λίγες μέρες δεν υπήρχαν σημαίες στον χώρο. Πρόσφατα έκαναν έπαρση 3 σημαιών. Μια της Κ.Δ., της Ε.Ε. και.... μια του ΡΙΚ!

Πλέον είναι ξεκάθαρη η ανθελληνική πολιτική που ακολουθεί τόσο η κυβέρνηση όσο και το ημικρατικό ΡΙΚ. Γιατί κύριοι σας ενοχλεί η ελληνική σημαία; Για να μην προσβάλουμε τους αδελφούς Τ/κ; Δεν το νομίζω. Αυτό το επιχείρημα με μια φράση καταρρίπτεται, με ένα γεγονός. Ας θυμηθονός. Ας θυμηνομύμε τους Μισιαούλη και Καβάζογλου οι οποίοι θάφτηκαν με τις Εθνικές τους σημαίες. Κανένας δεν προσβαλλόταν από κανένα για τα εθνικά τους σύμβολα.

Βέβαια θα έρθουν και πάλι οι νεωτεριστές, ψευδοαριστεροί Ιμπεριαλιστές και θα μας που «ε τότε όπου υπάρχει ελληνική να βάζουμε και τούρκικη της άλλης κοινότητας». Κύριοι στην Κύπρο υπάρχει κατοχή, και μάλιστα είναι ΤΟΥΡΚΙΚΗ κατοχή. Βίαιη, βάρβαρη και παράνομη.

Συνεχίζοντας, με αυτό το επιχείρημα που θέσαμε πιο πάνω υποψιαζόμαστε ότι ο λόγος για τον οποίο κινήματα προσπαθούν να καταργήσουν τις ελληνικές σημαίες από παντού, όπου μπορούν δηλαδή, είναι ελεγχόμενος από «μεγάλα» κεφάλια, τα οποία θέλουν, προσπαθούν, υποκινούν με κάθε τρόπο να κάνουν τους Κυπρίους νέους ραγιάδες, να αφελληνίσουν τον ελληνισμό της Κύπρου. Αυτές είναι κυρίως ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να κυριαρχήσουν τον λαό της Κύπρου που σφύζει από ελληνικότητα. Χωρίς κάποιοι να το καταλάβουν, ψευδοαριστεροί και μη, εξυπηρετούν δυστυχώς αλλότρια συμφέροντα θέλοντας την κατάργηση της σημαίας μας στο νησί.

Η προπαγάνδα που δέχονται τους κάνουν, απόλυτους, προσκολλημένους, φανατισμένους καταντώντας έτσι άβουλα όντα που θέλουν να κάνουν κάτι για λόγους που τους σφήνωσαν στο μυαλό. Έτσι με κάθε ευκαιρία, ακόμη και σε γήπεδα προσπαθούν να βρουν ευκαιρία να χτυπήσουν κάποιους που λεν ότι είναι Έλληνες ή να κάψουν, να βεβηλώσουν κάποια σημαία του Έθνους.

Μόνο με αυτά τα δεδομένα προσωπικά θεωρώ ότι συμβαίνει αυτή η κατρακύλα του Έθνους. Ο Αφελληνισμός πλέον είναι γεγονός. Ακούμε πολλές φορές συμπολίτες μας να αμφισβητούν για την ελληνικότητα του τόπου ή ακόμη την ίδια την καταγωγή τους. Αλήθεια, πόσο ξέρουν αυτοί οι άνθρωποι; Πόσο μελετούν; Πιο συγκεκριμένα, ξέρουν κάτι; Το χειρότερο όμως είναι ότι τα πιστεύουν και είναι και ισχυρογνώμονες.

Ένα άλλο θέμα που θέλουν να κτυπήσουν όλοι αυτοί είναι την ομόνοια μεταξύ του λαού. Ο ανθελληνικός αγών, χωρίς βέβαια να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, έχει και ως σκοπό να σπείρουν την διχόνοια ανάμεσα στους Έλληνες Κύπριους. Έτσι γίναμε πολλές φορές μάρτυρες συζητήσεων τύπου «Ρε, είμαστεν Κυπραίοι έχουμεν κράτος» και να αρχίζει και πάλι η λογομαχία του «Ναι έχουμεν κράτος αλλά είμαστεν Έλληνες» μη ξέροντας πάντα που θα καταλήξει αυτή η άθλια συζήτηση.

Σε ένα βαθμό, λυπάμαι που το διαπιστώνω, το πέτυχαν. Το πετυχαίνει εξάλλου πανηγυρικά και ο πρόεδρος μας ο οποίος με τις δηλώσεις του προσβάλλει μεγάλο μέρος του λαού.

Όμως αυτά είναι κάποια γεγονότα και για μένα μεγάλα Εθνικά ζητήματα. Είναι ζήτημα ένας λαός να αμφισβητεί την καταγωγή του, τις ρίζες του, τους αγώνες των προγόνων του και οδεύει προς έναν δρόμο χωρίς τέλος, δηλαδή χωρίς σκοπό και στόχο. Έτσι ας αναλύσουμε λίγο το πως και γιατί είμαστε Έλληνες τι μας κάνει Έλληνες, ας μιλήσουμε ανοιχτά για την διάλεκτο μας και τα άλλα πράγματα που προσπαθούν να τα πιάσουν για να «αποδείξουν» δήθεν ότι δεν έχουμε σχέση με τον ελληνισμό.

Μπορεί σε μας, κάποιους έτσι σχετικά λίγο ψαγμένους Έλληνες να μας ακούγεται ηλίθιο αυτό που λέω, αλλά ας είμαστε και μεις σαν κρύσταλλο, ας απαντάμε σ’ αυτούς που λένε αηδίες με επιχειρήματα και ας τους αποστομώνουμε πανηγυρικά. Εμείς που δεν έχουμε κόμμα, οι ελεύθεροι σκεπτόμενοι, οι αδύνατοι στον κόσμο-στο σύνολο- αλλά οι δυνατοί στον λόγο.

Ας μιλήσουμε για την ελληνική σημαία. Η σημαία μας τους Έθνους η οποία πολλές φορές ήταν υψωμένη στους καταγάλανους ουρανούς της Κύπρου μας και ήταν λάβαρο στους αγώνες των Κυπρίων για λευτεριά. Αυτή ήταν η σημαία των αγώνων που βάφτηκε με αίμα ενάντια στους ιμπεριαλιστές Άγγλους και λοιπούς κατακτητές. Αυτήν την σημαία, γιατί ήταν η σημαία της Ελευθερία ή του Θανάτου, μισούσαν οι κατακτητές, σε αυτήν την σημαία του Σταυρού έβρισκαν την δύναμη οι αγωνιστές να αγωνιστούν μέχρι θανάτου.

Σήμερα, αυτήν την σημαία μισούν και οι ίδιοι και τα πιόνια τους. Όμως αυτήν την φορά με άλλο τρόπο και μέσο. Με τον φανατισμό που σπέρνουν για άλλον δήθεν λόγο. Αν κάποιοι είναι ενάντια, πραγματικά στους κατακτητές και τον επεκτατισμό των μεγάλων δυνάμεων είναι αυτοί που κρατάνε την ελληνική σημαία γιατί αυτή είναι σύμβολο επανάστασης και αντίστασης.

Η ιστορία της Κύπρου είναι πέρα για πέρα ελληνική. Ελληνική ιστορία βέβαια δεν θεωρούμε την Ιστορία που συμβαδίζει με τον υπόλοιπο ελληνισμό αλλά την Ιστορία που ο λαός, ο Ελληνικός λαός της Κύπρου δημιούργησε, αγωνίστηκε, θυσιάστηκε, έκανε τα πάντα για να ενωθεί με τον υπόλοιπο αδελφό λαό των άλλων ελληνικών περιοχών.

Επ΄ευκαιρίας μου έρχεται στο μυαλό κάτι και θα ήθελα να το σχολιάσω. Το γεγονός ότι κάποιοι ψευδοαριστεροί προσπαθούν να μας πουν ότι «Ξέρετε, στην Κύπρο περάσαν πολλοί κατακτητές άρα είμαστε «μπάσταρδοι» άρα σίγουρα δεν είμαστε Έλληνες. Με λίγα λόγια δεν είμαστε από την Ελληνική φυλή». Ειλικρινά, το πιο πάνω το θεωρώ φυλετικό. Πως είναι δυνατόν ένας «αριστερός» να έρχεται να μου μιλά για φυλές και αίματα. Ότι το ελληνικό αίμα δεν συνέχισε κτλ. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει, δεν είναι μόνο το αίμα που κάνει τον Έλληνα αλλά και η παιδεία ΠΑΝΩ από όλα ή ελληνική παιδεία, η νοοτροπία και συνήθειες και όλα όσα απαρτίζουν ένα έθνος. Τώρα αν έχουν την πρόθεση οι ψευδοαριστεροί να κάνουν αναλύσεις για να «δουν» αν είναι Έλληνες, ας τις κάνουν δεν μας αφορά.

Όσον αφορά την διάλεκτο μας, που είναι καθαρά ελληνικότατη θα πούμε κάποια βασικά στοιχεία που ίσως κλείσουν πολλά στόματα πολλών. Διερωτώμαι αν όλοι αυτοί που το παίζουν «ξερόλες» και καλά μελέτησαν έστω και λίγο την διάλεκτο μας. Την τόσο όμορφη, την τόσο ιδιαίτερη, την τόσο ωραία ελληνική!

Αυτό το λέω γιατί εγώ την μελέτησα, έστω και λίγο, αλλά κατάλαβα πολλά. Το «επιχείρημα» και πάλι που βάζουν κάποιοι ψευδοαριστεροί είναι ότι και καλά η διάλεκτος μας έχει πολλές τούρκικες λέξεις και διαφορετικά λέμε κάποιες λέξεις και εκφράσεις από τους υπόλοιπους Έλληνες και άρα είναι σαν μια γλώσσα.

Ας μας υποδείξουν αυτοί όλοι ποιες είναι οι τούρκικες λέξεις. Ναι υπάρχουν αρκετές τούρκικες λέξεις, οι οποίες όμως «ελληνικοποιούνται» δηλαδή ο φθόγγος είναι ελληνικός. Για παράδειγμα η λέξη «μουχτάρης» παράγεται από το τούρκικο muhtur. Όμως θα προσέξατε βέβαια ότι μπαίνει και ένα «-αρης» στο τέλος. Αυτό έχει σημασία καθώς αφομοιώνεται η λέξη ως ελληνική.

Ξεχνούν βέβαια αυτοί όλοι ότι η κυπριακή διάλεκτος, ακόμη και στην καθ’ ομιλουμένη μας διάλεκτο, διατηρεί κάποιες Αρχαίες Ελληνικές λέξεις που αν τις πεις σε νεοέλληνα του ελληνικού κράτους δεν θα ξέρει τι σημαίνουν.

Κάποιες από αυτές ενδεικτικά είναι οι: «στρούθος» δηλαδή σπουργίτης, «λαλώ σου» σου λέω, «όρνιθα» κότα και τόσες άλλες που τις χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή εμείς οι Κύπριοι!

Γενικότερα, τα πιο πάνω που περίγραψα είναι κάποια ενδεικτικά επιχειρήματα που μπορείς εύκολα να παραθέσεις σε όλους αυτούς. Το κόμπλεξ με το ελληνικό, την Ελλάδα το κάθε τι γαλανόλευκο και η συμπάθεια, άνευ λόγου και αιτίας, του τουρκικού στοιχείου με πρόφαση τους Τ/κ είναι μεγάλο. Απλά κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν για χάριν της δήθεν ειρήνης να χάσουν οτιδήποτε αγνό και ελληνικό. Αν φύγει ότι ελληνικό απ’ αυτό τον τόπο λυπάμαι που θα το πω αλλά θα μείνει δυστυχώς το τούρκικο , που φέραν μετά βίας οι Τούρκοι, γιατί ο κυπριακός λαός δεν θα μπορεί να στηριχτεί κάπου. Σε κανένα «κυπριακό έθνος» γιατί αυτό συνεπάγεται ελληνικό και τους την δίνει.

Πουθενά, μας θέλουν όντα άβουλα μακρυά από την μάνα μας Ελλάδα που τόσο υπέροχα περίγραφε ο Ευαγόρας από τα υπέροχα ποιήματα του, που για αυτή πέθαναν και τα πιο λεβέντικα παλληκάρια, άλλα στην αγχόνη, άλλα στην μάχη, άλλα στον ιστό και άλλα στην «πράσινη γραμμή».

Λύση, η μελέτη. Η αγάπη για την Ελλάδα και την ιδιαίτερη μας Πατρίδα πρέπει να μας κάνουν να μελετάμε, να απαντάμε, να επιχειρηματολογούμε για να τα καταφέρουμε. Χωρίς μελέτη και ζήλο δεν κάνουμε τίποτα. Το να τα λέμε μεταξύ μας είναι σαν μια τρύπα στο νερό. Γι αυτόν τον λόγο πρέπει να παλέψουμε με κάθε μέσο για την διασφάλιση του ελληνισμού στην Κύπρο μας και για αποκατάσταση της πραγματικότητας.

Τέλος ας σταματήσουμε την κλάψα και ας ενδυναμωθούμε και πιστέψουμε ότι ναι εμείς μείναμε ως «τελευταίοι πιστοί» στο αγώνα για την Ελλάδα και την Λευτεριά και γι αυτό θα συνεχίσουμε ως το τέλος.