Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Σκληρή επίθεση προς πάσα κατεύθυνση εξαπέλυσε ο ξάδερφος των διδύμων

Σχόλιο Ε.Α.: Προωθούμε τον λόγο του ξάδελφου των δύο διδύμων αδικοχαμένων γιατί θεωρούμε ότι πιο μεγάλο βάρος σε αυτά τα ζητήματα δεν έχει ούτε η φωνή του Χριστόφια (ασφαλώς) αλλά ούτε και του Λαού όσο των συγγενών των ηρώων μας.

Αυτοί οι συγγενείς ζουν καθημερινά τον πόνο και την αδικία, την στέρηση μιας φυσιολογικής ζωής. Το χειρότερο όμως είναι ότι AKEL και κυβέρνηση προσπαθούν να σπιλώσουν την μνήμη των θυμάτων με το να τα ρίξουν στα ίδια τα θύματα.

Εμείς όχι μόνο δεν θα το ανακτούμε αλλά δηλώνουμε παρών δίπλα στις οικογένειες των ηρώων μας για να δικαιωθούν οι άνθρωποι που χάθηκαν, αλλά και να σπάσει το σάπιο αντιλαϊκό κατεστημένο που έστησε το κομματικό σύστημα όλα αυτά τα χρόνια.

40ήμερο Μνημόσυνο Διδύμων. Επικήδειος από τον ξάδερφο των διδύμων

"Έχουν περάσει ήδη σαράντα μέρες και δεν το συνειδητοποιώ και δεν το χωνεύω ότι δεν πρόκειται να τους ξαναδώ. Ότι θα ανεβώ τα σκαλιά της αυλής τους και δεν θα βρίσκονται εκεί να με χαιρετήσουν με τα χαμογελάκια τα σκανδαλιάρικα. Ότι θα έρθουν γενέθλια, γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα, καρναβάλια και θα λείπουν τα πειράγματα τους, το χιούμορ, οι χαρακτηριστικές τους εκφράσεις, τόσο μαζί όσο και ξεχωριστά, που ανεξήγητα σε έκαναν να νιώθεις σαν να σου χορηγήθηκε ένεση θετικότητας, ένεσης ζωής. Για όσους τους έζησαν γνωρίζουν καλά το συναίσθημα για το οποίο μιλώ.
Για όσους τους έζησαν θα γνωρίζουν επίσης ότι εκείνο το μαύρο πρωί, το μήνυμα του θανάτου τους σε μας ήρθε πολύ πιο πριν από την επίσημη ανακοίνωση. Όταν κατά τους πρώτους απολογισμούς νεκρών μιλούσαν για δυο ναύτες εμείς ξέραμε. Γιατί ξέραμε πως ήταν μάγκες και γιατί ξέραμε ότι πάντα ήταν μαζί. Η μαγκιά και λεβεντιά ήταν κάτι που τους χαρακτήριζε ως το πυρήνα τους. Δεν μας εξέπληξε ότι όπως ζούσαν την καθημερινότητα τους μάγκες, κουβάλησαν την μαγκιά ως το θάνατο τους.
Δυστυχώς σήμερα στην Κύπρο η μαγκιά πληρώνεται. Η Κύπρος των οπισθοδρομικών και ενταφιασμένων πολιτικών, των απηρχαιωμένων συστημάτων και της αναξιοκρατίας όπου οι κουμπάροι, τα φιλούθκια και το κόμμα είναι το μόνο μέτρο στο βιογραφικό, όπου μας διοικούν οι μέτριοι, οι αντι-επαγγελματίες και οι βολεμένοι. Αυτή η Κύπρος σκότωσε το Μίλτο και το Χρίστο. Και τους σκότωσε όταν την υπηρετούσαν. Δεν λιποτάκτησαν, δεν δίστασαν ήταν μάλιστα πρόθυμοι να εκπληρώσουν το καθήκον τους μέχρι τέλους, αξίες και τρόπος ζωής που τους δίδαξαν η μάνα και ο πατέρας.
Γι αυτό κύριοι υπαίτιοι , εμπλεκόμενοι και κύριοι υποστηρικτές τους σας λυπάμαι. Λυπάμαι που δεν είχατε για γονείς το Μιχάλη και την Πόπη Χριστοφόρου. Λυπάμαι που η μάνα σας δεν σας δίδαξε την μαγκιά να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, λυπάμαι που ο πατέρας σας δεν σας δίδαξε τι σημαίνει ανδρεία και τι σημαίνει να τιμάς τα παντελόνια που φοράς. Και ο κόσμος κύριοι γνωρίζει. Στο δρόμο οι γονείς των διδύμων είναι γονείς ηρώων , αυτήν την τιμή τους έδωσαν τα παιδιά τους. Εσάς οι γονείς οι δικοί σας, είναι γονείς δειλών.
Αν πράγματι κύριοι τιμούσατε τις οικογένειες σας θα προσέχατε τι ξεστομίζατε τις μέρες μετά την δολοφονική έκρηξη γιατί όπως λέει η θεία μου 'ο θεός τιμωρά. Μπορεί να τράβηξε ο θείος μου ο Μιχάλης το διπλό λαχνό στις 11 Ιούλη αλλά μην γελιέστε ότι το κακό ήταν μακριά από εσάς. Ήμασταν όλοι πιθανά θύματα.
Γι’ αυτό το λόγω καλώ τους δημόσιους αξιωματούχους, από πάνω μέχρι κάτω, και τους πολιτικούς, από αριστερά μέχρι δεξιά, πριν ανοίγουν το στόμα τους δημόσια να κλείνουν τα μάτια και να σκέφτονται ότι ήταν το παιδί τους μέσα στο φέρετρο, ήταν ο πατέρας τους, ο αδερφός τους, ότι είναι το δικό τους το σαρανταήμερο. Όταν θα ανοίξουν τα μάτια εύχομαι να διερωτηθούν :
Έχουν σημασία οι πολιτικές σκοπιμότητες έχουν σημασία γεγονότα πριν σχεδόν σαράντα χρόνια, ΕΟΚΑ B και πραξικοπήματα, έχουν πράγματι το δικαίωμα να διαπραγματεύονται το θάνατο παιδιών άλλου σε αυτό το αισχρό παιχνίδι πάρε δώσε της πολιτικής.
Η απάντηση είναι όχι. Επειδή όμως είναι παχύδερμα, από σήμερα κιόλας θα συνεχίσει το ίδιο τροπάρι. Σεβόμενος τον χώρο και τις αξίες και πεποιθήσεις της θείας μου δεν θα σας ευχηθώ να βρείτε το κακό μες τα σπίτια σας αλλά είμαι σίγουρος ότι μόνο έτσι θα καταλάβετε τι έγινε πραγματικά την 11 Ιουλίου.
Εάν κύριοι νομίζετε ότι δεν αναφέρομαι σε εσάς και αν επιμένετε να θέλετε ερευνητικές επιτροπές, πορίσματα και διώξεις για να σας πουν τι έγινε θα σας το κάνω λιανά γιατί είτε στερείστε κοινής λογικής και είστε ηλίθιοι είτε νομίζετε ότι είμαστε εμείς ηλίθιοι. Φταίχτες είναι : αυτοί που πήραν λάθος αποφάσεις και έλαβαν ημι μέτρα, αυτοί που γνώριζαν και δεν πήραν αποφάσεις και δεν έλαβαν μέτρα και αυτοί που ενώ δεν γνώριζαν έπρεπε να γνωρίζουν.
Σε αυτούς αναφέρομαι.
Εγώ δεν θα τους καλέσω να παραιτηθούν, ούτε να παραδεχθούν, εγώ θα τους καλέσω να δουν τους συγγενείς και των 13 ηρώων στα μάτια και να κάνουν χαρακίρι. Γι όσους δεν γνωρίζουν είναι η πράξη με την οποία όταν κάποιος ατίμασε την οικογένεια του παίρνει μόνος του το μαχαίρι και το καρφώνει στο στήθος για να περισώσει ότι τιμή μπορεί να περισώσει.
Ότι και να γίνει όμως οι νεκροί δεν επιστρέφουν.
Δυστυχώς ότι μένει από τα ξαδέρφια μου είναι αναμνήσεις, όμορφες απλές στιγμές που έζησαν με τον καθένα μας. Ευτυχώς οι αναμνήσεις είναι πάμπολλες. Ευτυχώς πρόλαβαν να ζήσουν. Γιατί αν και νεαρός στη ηλικία τολμώ να πω ότι η ζωή και το να ζεις δεν είναι τα χρόνια που έζησες, είναι το πως έζησες !!
το πως αγάπησες,
το πως αγαπήθηκες,
το πως πληγώθηκες,
το πως έκανες φίλους
το πώς βίωσες την κάθε στιγμή σαν να ήταν η τελευταία.
Σε αυτό ο Μίλτος και ο Χρίστος έδωσαν μαθήματα
Γι αυτό θα ζήσουμε την ζωή όπως μας την δίδαξαν και θα δώσουμε στο θάνατο τους σκοπό, εμείς οι συγγενείς και οι φίλοι και οποιοσδήποτε αγάπησε πραγματικά πατέρα, παιδία και αδερφό. Είναι χρέος μας".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου