Ο δρόμος προς την Λαϊκή εξέγερση - αντίσταση

Λαϊκή Αντίστασις έξω από το προεδρικό!

 Ο δρόμος προς την λαϊκή εξέγερση αντίσταση έχει ήδη ανοίξει από καιρό και απ' ότι φαίνεται σ' αυτόν τον στενό δρόμο, τον δύσκολο οδεύουν πολλοί συμπατριώτες μας. Καταλαβαίνουν, επιτέλους, ότι η πολιτική του κράτους επηρεάζει άμεσα την καθημερινή του ζωή, επηρεάζει την Πατρίδα και την κοινωνία στην ολότητα της.

 Σίγουρα η πολιτική επηρεάζει και το κυπριακό ζήτημα, άμεσα, το οποίο εννοείται και πάλι αυτομάτως επηρεάζει την κοινωνία, οικονομία την ζωή του καθενός από μας. Αυτό και πάλι θα πρέπει να μπει στην συνείδηση του κάθε Έλληνα. 

 

 Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει για ποιον σκοπό αγωνίζεται κάποιος για ένα ζήτημα, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι αν ο στόχος είναι ο ίδιος και κάτω υπό ποιες συνθήκες μπορεί να συνεργαστεί κάποιος μαζί του. Αν αυτά τα δύο μας ικανοποιούν συμπορευόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

 Αυτό θα πρέπει να το έχουμε καλά στο μυαλό μας όπως και επίσης την απαγκίστρωση του φανατισμού από τα μυαλά μας. Ο φανατισμός μόνο κακό μπορεί να προξενήσει και στον τόπο αλλά και στην κοινωνία την ίδια. Εξάλλου είμαστε μάρτυρες επί καθημερινής βάσεως στο τι συμβαίνει. Τσακωμοί, ποδοσφαιρικοί, χτυπήματα, εθνικοί φανατισμοί ίσως, κομματικοί σε μεγάλο βαθμό κ.ο.κ. Τέτοια φαινόμενα όχι μόνο παίρνουν πίσω τον τόπο μας, αλλά και τους στόχους και τις αγνές ιδέες μας οι οποίες δεν είναι άλλες από την Εθνική Ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, την πραγματική δημοκρατία - λαϊκή κυριαρχία και επίσης και την οικολογία που πηγάζει από την αγάπη στην Πατρίδα.

 Αναγνωρίζοντας τα πιο πάνω,θεωρούμε ότι, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε δυνατό το κίνημα τόσο στο προεδρικό όσο και στο σύνταγμα, θα πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν. Μόνο έτσι θα το κρατήσουμε δυνατό και σε μεταγενέστερο στάδιο θα συνεισφέρει στην καλυτέρευση της κοινωνίας, στην σοβαρή πολιτικοποίηση και κατ' επέκταση στην εθνική συνείδηση που εξασθενεί λόγο της απολιτικοποίησης που έχει έξαρση πολύ στην Κύπρο.

 Συνοψίζοντας, πρέπει να επαγρυπνούμε, να ξεχάσουμε τα τομάρια μας και να θυμηθούμε την Πατρίδα και τους συνανθρώπους μας. Να αγωνιστούμε για αυτά τα δύο με πραγματική αυτοθυσία, και μόνο έτσι οι νέες γενιές θα δουν ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον, έναν λαό που θα ευημερεί στα πλαίσια της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας.