Αναλογιζόμενος επί καθημερινής βάσεως την εθνική κατάσταση της Κύπρου καταντώ μέρα με την μέρα να φτάσω σε φάσεις απελπισίας. Μετά από ένα άλλο συλλογισμό προσπαθώ να συνέλθω και να καταλάβω ότι όλα τελικά είναι στημένα από την εξουσία, από εξωτερικούς-ξένους παράγοντες.
Αφορμή για αυτόν τον συλλογισμό μου σήμερα ήταν οι σημαίες του ΡΙΚ. Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχουν 3 ιστοί, μέχρι και πριν 6 μήνες περίπου υπήρχαν 3 σημαίες, μια της Κ.Δ., της Ευρώπης και μια ελληνική. Σε κάποια φάση παρατηρήσαμε όλοι ότι έλειπε η ελληνική σημαία, προκλητικά, αφήνοντας τον ιστό κενό. Έπειτα, βλέποντας κάποιο Ωραίοι Έλληνες να γίνεται αυτός ο εξευτελισμός μπήκαν στο ΡΙΚ και έκαναν ξανά έπαρση της ελληνικής μας σημαίας.
Μετά από κάποιες μέρες υπέστειλαν όλες τις σημαίες και μέχρι πριν απλό λίγες μέρες δεν υπήρχαν σημαίες στον χώρο. Πρόσφατα έκαναν έπαρση 3 σημαιών. Μια της Κ.Δ., της Ε.Ε. και.... μια του ΡΙΚ!
Πλέον είναι ξεκάθαρη η ανθελληνική πολιτική που ακολουθεί τόσο η κυβέρνηση όσο και το ημικρατικό ΡΙΚ. Γιατί κύριοι σας ενοχλεί η ελληνική σημαία; Για να μην προσβάλουμε τους αδελφούς Τ/κ; Δεν το νομίζω. Αυτό το επιχείρημα με μια φράση καταρρίπτεται, με ένα γεγονός. Ας θυμηθούμε τους Μισιαούλη και Καβάζογλου οι οποίοι θάφτηκαν με τις Εθνικές τους σημαίες. Κανένας δεν προσβαλλόταν από κανένα για τα εθνικά τους σύμβολα.
Βέβαια θα έρθουν και πάλι οι νεωτεριστές, ψευδοαριστεροί Ιμπεριαλιστές και θα μας που «ε τότε όπου υπάρχει ελληνική να βάζουμε και τούρκικη της άλλης κοινότητας». Κύριοι στην Κύπρο υπάρχει κατοχή, και μάλιστα είναι ΤΟΥΡΚΙΚΗ κατοχή. Βίαιη, βάρβαρη και παράνομη.
Συνεχίζοντας, με αυτό το επιχείρημα που θέσαμε πιο πάνω υποψιαζόμαστε ότι ο λόγος για τον οποίο κινήματα προσπαθούν να καταργήσουν τις ελληνικές σημαίες από παντού, όπου μπορούν δηλαδή, είναι ελεγχόμενος από «μεγάλα» κεφάλια, τα οποία θέλουν, προσπαθούν, υποκινούν με κάθε τρόπο να κάνουν τους Κυπρίους νέους ραγιάδες, να αφελληνίσουν τον ελληνισμό της Κύπρου. Αυτές είναι κυρίως ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να κυριαρχήσουν τον λαό της Κύπρου που σφύζει από ελληνικότητα. Χωρίς κάποιοι να το καταλάβουν, ψευδοαριστεροί και μη, εξυπηρετούν δυστυχώς αλλότρια συμφέροντα θέλοντας την κατάργηση της σημαίας μας στο νησί.
Η προπαγάνδα που δέχονται τους κάνουν, απόλυτους, προσκολλημένους, φανατισμένους καταντώντας έτσι άβουλα όντα που θέλουν να κάνουν κάτι για λόγους που τους σφήνωσαν στο μυαλό. Έτσι με κάθε ευκαιρία, ακόμη και σε γήπεδα προσπαθούν να βρουν ευκαιρία να χτυπήσουν κάποιους που λεν ότι είναι Έλληνες ή να κάψουν, να βεβηλώσουν κάποια σημαία του Έθνους.
Μόνο με αυτά τα δεδομένα προσωπικά θεωρώ ότι συμβαίνει αυτή η κατρακύλα του Έθνους. Ο Αφελληνισμός πλέον είναι γεγονός. Ακούμε πολλές φορές συμπολίτες μας να αμφισβητούν για την ελληνικότητα του τόπου ή ακόμη την ίδια την καταγωγή τους. Αλήθεια, πόσο ξέρουν αυτοί οι άνθρωποι; Πόσο μελετούν; Πιο συγκεκριμένα, ξέρουν κάτι; Το χειρότερο όμως είναι ότι τα πιστεύουν και είναι και ισχυρογνώμονες.
Ένα άλλο θέμα που θέλουν να κτυπήσουν όλοι αυτοί είναι την ομόνοια μεταξύ του λαού. Ο ανθελληνικός αγών, χωρίς βέβαια να το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, έχει και ως σκοπό να σπείρουν την διχόνοια ανάμεσα στους Έλληνες Κύπριους. Έτσι γίναμε πολλές φορές μάρτυρες συζητήσεων τύπου «Ρε, είμαστεν Κυπραίοι έχουμεν κράτος» και να αρχίζει και πάλι η λογομαχία του «Ναι έχουμεν κράτος αλλά είμαστεν Έλληνες» μη ξέροντας πάντα που θα καταλήξει αυτή η άθλια συζήτηση.
Σε ένα βαθμό, λυπάμαι που το διαπιστώνω, το πέτυχαν. Το πετυχαίνει εξάλλου πανηγυρικά και ο πρόεδρος μας ο οποίος με τις δηλώσεις του προσβάλλει μεγάλο μέρος του λαού.
Όμως αυτά είναι κάποια γεγονότα και για μένα μεγάλα Εθνικά ζητήματα. Είναι ζήτημα ένας λαός να αμφισβητεί την καταγωγή του, τις ρίζες του, τους αγώνες των προγόνων του και οδεύει προς έναν δρόμο χωρίς τέλος, δηλαδή χωρίς σκοπό και στόχο. Έτσι ας αναλύσουμε λίγο το πως και γιατί είμαστε Έλληνες τι μας κάνει Έλληνες, ας μιλήσουμε ανοιχτά για την διάλεκτο μας και τα άλλα πράγματα που προσπαθούν να τα πιάσουν για να «αποδείξουν» δήθεν ότι δεν έχουμε σχέση με τον ελληνισμό.
Μπορεί σε μας, κάποιους έτσι σχετικά λίγο ψαγμένους Έλληνες να μας ακούγεται ηλίθιο αυτό που λέω, αλλά ας είμαστε και μεις σαν κρύσταλλο, ας απαντάμε σ’ αυτούς που λένε αηδίες με επιχειρήματα και ας τους αποστομώνουμε πανηγυρικά. Εμείς που δεν έχουμε κόμμα, οι ελεύθεροι σκεπτόμενοι, οι αδύνατοι στον κόσμο-στο σύνολο- αλλά οι δυνατοί στον λόγο.
Ας μιλήσουμε για την ελληνική σημαία. Η σημαία μας τους Έθνους η οποία πολλές φορές ήταν υψωμένη στους καταγάλανους ουρανούς της Κύπρου μας και ήταν λάβαρο στους αγώνες των Κυπρίων για λευτεριά. Αυτή ήταν η σημαία των αγώνων που βάφτηκε με αίμα ενάντια στους ιμπεριαλιστές Άγγλους και λοιπούς κατακτητές. Αυτήν την σημαία, γιατί ήταν η σημαία της Ελευθερία ή του Θανάτου, μισούσαν οι κατακτητές, σε αυτήν την σημαία του Σταυρού έβρισκαν την δύναμη οι αγωνιστές να αγωνιστούν μέχρι θανάτου.
Σήμερα, αυτήν την σημαία μισούν και οι ίδιοι και τα πιόνια τους. Όμως αυτήν την φορά με άλλο τρόπο και μέσο. Με τον φανατισμό που σπέρνουν για άλλον δήθεν λόγο. Αν κάποιοι είναι ενάντια, πραγματικά στους κατακτητές και τον επεκτατισμό των μεγάλων δυνάμεων είναι αυτοί που κρατάνε την ελληνική σημαία γιατί αυτή είναι σύμβολο επανάστασης και αντίστασης.
Η ιστορία της Κύπρου είναι πέρα για πέρα ελληνική. Ελληνική ιστορία βέβαια δεν θεωρούμε την Ιστορία που συμβαδίζει με τον υπόλοιπο ελληνισμό αλλά την Ιστορία που ο λαός, ο Ελληνικός λαός της Κύπρου δημιούργησε, αγωνίστηκε, θυσιάστηκε, έκανε τα πάντα για να ενωθεί με τον υπόλοιπο αδελφό λαό των άλλων ελληνικών περιοχών.
Επ΄ευκαιρίας μου έρχεται στο μυαλό κάτι και θα ήθελα να το σχολιάσω. Το γεγονός ότι κάποιοι ψευδοαριστεροί προσπαθούν να μας πουν ότι «Ξέρετε, στην Κύπρο περάσαν πολλοί κατακτητές άρα είμαστε «μπάσταρδοι» άρα σίγουρα δεν είμαστε Έλληνες. Με λίγα λόγια δεν είμαστε από την Ελληνική φυλή». Ειλικρινά, το πιο πάνω το θεωρώ φυλετικό. Πως είναι δυνατόν ένας «αριστερός» να έρχεται να μου μιλά για φυλές και αίματα. Ότι το ελληνικό αίμα δεν συνέχισε κτλ. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει, δεν είναι μόνο το αίμα που κάνει τον Έλληνα αλλά και η παιδεία ΠΑΝΩ από όλα ή ελληνική παιδεία, η νοοτροπία και συνήθειες και όλα όσα απαρτίζουν ένα έθνος. Τώρα αν έχουν την πρόθεση οι ψευδοαριστεροί να κάνουν αναλύσεις για να «δουν» αν είναι Έλληνες, ας τις κάνουν δεν μας αφορά.
Όσον αφορά την διάλεκτο μας, που είναι καθαρά ελληνικότατη θα πούμε κάποια βασικά στοιχεία που ίσως κλείσουν πολλά στόματα πολλών. Διερωτώμαι αν όλοι αυτοί που το παίζουν «ξερόλες» και καλά μελέτησαν έστω και λίγο την διάλεκτο μας. Την τόσο όμορφη, την τόσο ιδιαίτερη, την τόσο ωραία ελληνική!
Αυτό το λέω γιατί εγώ την μελέτησα, έστω και λίγο, αλλά κατάλαβα πολλά. Το «επιχείρημα» και πάλι που βάζουν κάποιοι ψευδοαριστεροί είναι ότι και καλά η διάλεκτος μας έχει πολλές τούρκικες λέξεις και διαφορετικά λέμε κάποιες λέξεις και εκφράσεις από τους υπόλοιπους Έλληνες και άρα είναι σαν μια γλώσσα.
Ας μας υποδείξουν αυτοί όλοι ποιες είναι οι τούρκικες λέξεις. Ναι υπάρχουν αρκετές τούρκικες λέξεις, οι οποίες όμως «ελληνικοποιούνται» δηλαδή ο φθόγγος είναι ελληνικός. Για παράδειγμα η λέξη «μουχτάρης» παράγεται από το τούρκικο muhtur. Όμως θα προσέξατε βέβαια ότι μπαίνει και ένα «-αρης» στο τέλος. Αυτό έχει σημασία καθώς αφομοιώνεται η λέξη ως ελληνική.
Ξεχνούν βέβαια αυτοί όλοι ότι η κυπριακή διάλεκτος, ακόμη και στην καθ’ ομιλουμένη μας διάλεκτο, διατηρεί κάποιες Αρχαίες Ελληνικές λέξεις που αν τις πεις σε νεοέλληνα του ελληνικού κράτους δεν θα ξέρει τι σημαίνουν.
Κάποιες από αυτές ενδεικτικά είναι οι: «στρούθος» δηλαδή σπουργίτης, «λαλώ σου» σου λέω, «όρνιθα» κότα και τόσες άλλες που τις χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή εμείς οι Κύπριοι!
Γενικότερα, τα πιο πάνω που περίγραψα είναι κάποια ενδεικτικά επιχειρήματα που μπορείς εύκολα να παραθέσεις σε όλους αυτούς. Το κόμπλεξ με το ελληνικό, την Ελλάδα το κάθε τι γαλανόλευκο και η συμπάθεια, άνευ λόγου και αιτίας, του τουρκικού στοιχείου με πρόφαση τους Τ/κ είναι μεγάλο. Απλά κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν για χάριν της δήθεν ειρήνης να χάσουν οτιδήποτε αγνό και ελληνικό. Αν φύγει ότι ελληνικό απ’ αυτό τον τόπο λυπάμαι που θα το πω αλλά θα μείνει δυστυχώς το τούρκικο , που φέραν μετά βίας οι Τούρκοι, γιατί ο κυπριακός λαός δεν θα μπορεί να στηριχτεί κάπου. Σε κανένα «κυπριακό έθνος» γιατί αυτό συνεπάγεται ελληνικό και τους την δίνει.
Πουθενά, μας θέλουν όντα άβουλα μακρυά από την μάνα μας Ελλάδα που τόσο υπέροχα περίγραφε ο Ευαγόρας από τα υπέροχα ποιήματα του, που για αυτή πέθαναν και τα πιο λεβέντικα παλληκάρια, άλλα στην αγχόνη, άλλα στην μάχη, άλλα στον ιστό και άλλα στην «πράσινη γραμμή».
Λύση, η μελέτη. Η αγάπη για την Ελλάδα και την ιδιαίτερη μας Πατρίδα πρέπει να μας κάνουν να μελετάμε, να απαντάμε, να επιχειρηματολογούμε για να τα καταφέρουμε. Χωρίς μελέτη και ζήλο δεν κάνουμε τίποτα. Το να τα λέμε μεταξύ μας είναι σαν μια τρύπα στο νερό. Γι αυτόν τον λόγο πρέπει να παλέψουμε με κάθε μέσο για την διασφάλιση του ελληνισμού στην Κύπρο μας και για αποκατάσταση της πραγματικότητας.
Τέλος ας σταματήσουμε την κλάψα και ας ενδυναμωθούμε και πιστέψουμε ότι ναι εμείς μείναμε ως «τελευταίοι πιστοί» στο αγώνα για την Ελλάδα και την Λευτεριά και γι αυτό θα συνεχίσουμε ως το τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου