Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Ο δρόμος προς την Λαϊκή εξέγερση - αντίσταση

Λαϊκή Αντίστασις έξω από το προεδρικό!
 Ο δρόμος προς την λαϊκή εξέγερση αντίσταση έχει ήδη ανοίξει από καιρό και απ' ότι φαίνεται σ' αυτόν τον στενό δρόμο, τον δύσκολο οδεύουν πολλοί συμπατριώτες μας. Καταλαβαίνουν, επιτέλους, ότι η πολιτική του κράτους επηρεάζει άμεσα την καθημερινή του ζωή, επηρεάζει την Πατρίδα και την κοινωνία στην ολότητα της.

 Σίγουρα η πολιτική επηρεάζει και το κυπριακό ζήτημα, άμεσα, το οποίο εννοείται και πάλι αυτομάτως επηρεάζει την κοινωνία, οικονομία την ζωή του καθενός από μας. Αυτό και πάλι θα πρέπει να μπει στην συνείδηση του κάθε Έλληνα. 
 
 Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει για ποιον σκοπό αγωνίζεται κάποιος για ένα ζήτημα, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι αν ο στόχος είναι ο ίδιος και κάτω υπό ποιες συνθήκες μπορεί να συνεργαστεί κάποιος μαζί του. Αν αυτά τα δύο μας ικανοποιούν συμπορευόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη. 

 Αυτό θα πρέπει να το έχουμε καλά στο μυαλό μας όπως και επίσης την απαγκίστρωση του φανατισμού από τα μυαλά μας. Ο φανατισμός μόνο κακό μπορεί να προξενήσει και στον τόπο αλλά και στην κοινωνία την ίδια. Εξάλλου είμαστε μάρτυρες επί καθημερινής βάσεως στο τι συμβαίνει. Τσακωμοί, ποδοσφαιρικοί, χτυπήματα, εθνικοί φανατισμοί ίσως, κομματικοί σε μεγάλο βαθμό κ.ο.κ. Τέτοια φαινόμενα όχι μόνο παίρνουν πίσω τον τόπο μας, αλλά και τους στόχους και τις αγνές ιδέες μας οι οποίες δεν είναι άλλες από την Εθνική Ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, την πραγματική δημοκρατία - λαϊκή κυριαρχία και επίσης και την οικολογία που πηγάζει από την αγάπη στην Πατρίδα.

 Αναγνωρίζοντας τα πιο πάνω,θεωρούμε ότι, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε δυνατό το κίνημα τόσο στο προεδρικό όσο και στο σύνταγμα, θα πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν. Μόνο έτσι θα το κρατήσουμε δυνατό και σε μεταγενέστερο στάδιο θα συνεισφέρει στην καλυτέρευση της κοινωνίας, στην σοβαρή πολιτικοποίηση και κατ' επέκταση στην εθνική συνείδηση που εξασθενεί λόγο της απολιτικοποίησης που έχει έξαρση πολύ στην Κύπρο.

 Συνοψίζοντας, πρέπει να επαγρυπνούμε, να ξεχάσουμε τα τομάρια μας και να θυμηθούμε την Πατρίδα και τους συνανθρώπους μας. Να αγωνιστούμε για αυτά τα δύο με πραγματική αυτοθυσία, και μόνο έτσι οι νέες γενιές θα δουν ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον, έναν λαό που θα ευημερεί στα πλαίσια της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας. 

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Από το σύνταγμα στο προεδρικό - κοινός Αγώνας!


Στο προεδρικό.
 Οι κινητοποιήσεις έξω από το σύνταγμα ξαναρχίζουν αυτές τις μέρες. Σύμφωνα με την ζωντανή ανταπόκριση (από το Ζούγκλα) οι Έλληνες αγανακτισμένοι ανέρχονται γύρω στους 2500 και συνεχώς ομάδες ομάδες μαζεύονται για να διαδηλώσουν ενάντια στην κυβέρνηση και την βουλή απαιτώντας πραγματική δημοκρατία.


Στο σύνταγμα.
 Οι Έλληνες πολίτες ξυπνώντας και πάλι, μετά από τις "διακοπές" του Καλοκαιριού, είναι και πάλι στους δρόμους για να διαδηλώσουν για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο μέλλον.


Ένα μέλλον που θα μπορεί η Ελλάδα πλέον να είναι πραγματικά Ανεξάρτητη, ελεύθερη και προπαντός δημοκρατική. αγανακτισμένοι.


 Πιο νότια σε ένα άλλο μέρος του ελληνισμού στην Κύπρο ο Ελληνικός λαός αγωνίζεται για τα ίδια ακριβώς πράγματα όμως με άλλες αφορμές. Σε αυτήν την περίπτωση είναι αγανακτισμένοι για την πολιτική Χριστόφια. Το ποτήρι ξεχυλάει με την έκρηξη στο Μαρί. Μετά από τις υποχωρήσεις στο κυπριακό, την υποβάθμιση της Ε.Φ., τα φανερά (πλέον) ρουσφέτια και την τόση αδικία ο λαός επιτέλους είναι στον δρόμο για να διαδηλώσει και να φωνάξει "οι ένοχοι να τιμωρηθούν" "ο Χριστόφιας να παραιτηθεί"!


 Το ζήτημα που πρέπει να τεθεί επί τάπητος είναι η σχέση των δύο εκδηλώσεων διαμαρτυρίας σε Λευκωσία και σε Αθήνα. Η σχέση είναι άμεση και θα πρέπει το ενδιαφέρον να αυξηθεί και  εκ μέρους των δύο αυθόρμητων, υπερκομματικών διαδηλώσεων σε Σύνταγμα και Προεδρικό.


 Οι Κύπριοι επιβάλλεται να ενδιαφέρονται και να ασχολούνται με τον αδελφό Λαό στην μητροπολιτική Ελλάδα γιατί ο Λαός είναι ο ίδιος απλά είναι σε άλλο τόπο, σε άλλη περιοχή καλύτερα.  Η αλληλεγγύη του Λαού είναι πολύ σημαντικό να οικοδομηθεί γιατί μόνο έτσι θα ενισχυθούν τα μέτωπα και σε Σύνταγμα και σε Προεδρικό. Οι δύο πρέπει να είναι σε επικοινωνία, τουλάχιστον άτομα τα οποία συμμετέχουν (στο προεδρικό και σύνταγμα) πρέπει να είναι σε επικοινωνία και σε άμεσο ενδιαφέρον.


 Με αυτό τον τρόπο ενισχύουμε την αλληλεγγύη και καταπολεμούμε το χάσμα των δύο αδελφών Λαών που προωθούσαν και προωθούν κομματικοί και ξένοι κύκλοι. Επίσης, μπορούμε να μάθουμε από τις δύο διαδηλώσει και να βρούμε κοινούς τρόπους για επίτευξη του σκοπού μας.


 Τελειώνοντας, επιβάλλεται και από τις δύο πλευρές να ψάχνουν και να ενδιαφέρονται για το αντίστοιχο κίνημα και στο προεδρικό και στο σύνταγμα διότι μιλάμε για τον ίδιο Λαό.


 Το κοινό που μας ενώνει είναι η Ελληνική μας σημαία που κυματίζει και στις δύο περιπτώσεις και ο υπερκομματικός χαρακτήρας!


 Όλοι μαζί αδέλφια για την Εθνική ανεξαρτησία και Λευτεριά από το κομματικό κατεστημένο