Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Όποιος διαφωνεί, παρακαλώ, ας σιωπήσει!!!

Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας για ακόμα μια φορά έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο και το πόσο προκλητικός μπορεί να είναι.
Ο λαός για ακόμη μια φορά θρήνησε την μαύρη επέτειο της βάρβαρης και παράνομης τουρκικής εισβολής στο νησί μας. Μιας εισβολής που άφησε πίσω συντρίμια, πρόσφυγες, αγνοουμένους, εποικισμό και εθνική αλλοίωση της κατεχόμενης γής μας. Της γής μας που βροντοφωνάζει για δικαίωση και ελευθερία, ενώ κάποιοι βάλθηκαν για τα καλά να την κάνουν να σιωπήσει αφού αντί για ελευθερία στηρίζουν την ομοσπονδία.
Το χειρότερο όμως είναι το ότι ενώ παρουσιάζονται βάσιμα και τρανταχτά επιχειρήματα ενάντια στην διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία τόσο από αντιομοσπονδιακές παρατάξεις, φορείς, σωματεία, τόσο και από συγκεκριμένους πολιτικούς(ώς άτομα και όχι εκ μέρους του κόμματος), ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας απαντά με το καθιερωμένο πλέον "η οποιαδήποτε διαφωνία στους χειρισμούς της κυβέρνησης διασπά την ενότητα και φέρνει τον διχασμό".
Και απαντώ. Γιατί ο κύριος πρόεδρος και οι φανατικοί υποστηρικτές της ομοσπονδίας δεν προβάλλουν τα επιχειρήματά τους και θεωρούν ότι όποιαδήποτε διαφωνία μαζί τους είναι ακραία και ότι διασπά την ενότητα;
Τολμώ, και πραγματικά λυπάμαι που το λέω, ότι δεν διαφέρουν σε τίποτε από την χούντα των συνταγματαρχών του 67-74.
Η τότε δικτατορία, επέκρινε την αντίθετη άποψη, έκλεινε σε φυλακές, βασάνιζε, σκότωσε κόσμο.
Η σημερινή "δημοκρατία" του προέδρου μας, φυλακίζει και σκοτώνει κάθε αντίθετη άποψη.
Ο ίδιος κατακρίνει την δικτατορία, ενώ από την άλλη δεν σταματά να λογοκρίνει αυτούς που διαφωνούν με την πολιτική του, λέγοντας τους απλώς να "σιωπήσουν".
Αυτό, πέστε μου, δεν είναι δικτατορία; Ένας πρόεδρος ο οποίος θεωρεί την πολιτική του ΑΛΑΝΘΑΣΤΗ, που δεν σέβεται καθόλου την αντίθετη άποψη και ούτε την λαμβάνει υπόψιν, σε τί διαφέρει από ένα δικτάτορα;
Πραγματικά, φοβάμαι το πού μπορεί να μας οδηγήσει μία τέτοια ανόητη και υπεροπτική πολιτική.
Ο Έλληνας της Κύπρου, στις 20 Ιουλίου του 2010, βροντοφώναξε για ακόμα μια φορά ΟΧΙ στην ομοσπονδία. Οι εκκλησιές μας, τα μνημεία μας, ο λαός της Κύπρου, το αίμα των ηρώων μας, ζητούν την απελευθέρωση και δικαίωση της σκλαβωμένης γής μας.
Και αυτή την φωνή δεν θα μπορέσει να την φιμώσει κανένας. Ούτε τα ξένα συμφέροντα, ούτε η χουντοκρατία του Δημήτρη Χριστόφια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου