ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ...

Σήμερα ξύπνησα στις 8 το πρωί...
Βγήκα στο μπαλκόνι μου για να πάρω λίγο καθαρό πρωινό αέρα...
Η γειτόνισσα σκούπιζε και ο κύριος του απέναντι σπιτιού έφευγε για την εκκλησία.
Ξαφνικά έπεσε η ματιά μου σε εκείνη την καταραμένη σημαία...
Την σημαία ενός λαού που δεν έχει πολιτισμό αλλά ποινικό μητρώο...
Ένας λαός που άλλο απο γενοκτονίες, φόνους και κατακτήσεις δεν έπραξε...
Αυτός ο λαός, είναι αυτός που κατέχει παράνομα την μισή μου πατρίδα για 33 χρόνια...
Είναι αυτός που σκότωσε τον παππού μου το 1974 και εξ αιτίας του αγνοείται ο θείος μου...
Ενας λαός κατακτητής, φονιάς...
Αυτός ο φονιάς, ναι, είναι αυτος που επιδιώκει με νύχια και δόντια την ένταξή του στην Ευρωπαική Ένωση...
Στην Ευρωπαική Ένωση των αξιών και των ιδανικών...
Των ιδανικών της ελευθερίας και της δημοκρατίας...
Μια απορία...
Πως μια χώρα που καταπάτησε και καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, αξίες και ιδανικά επιδιώκει την ένταξή της στην Ευρωπαική Ένωση ;
Και γιατί εμείς, μια εξευρωπαισμένη Κύπρος, μια Κύπρος που πέρασε τόσα και τόσα απο αυτό τον βάρβαρο κατακτητή, υποστηρίζουμε την ένταξή του ;
Άξιον απορίας !